بررسی اثر فناوری و میزان ریکاوری در هزینه تولید آب از آب دریا و آب لب شور در تصفیه آب با سیستم اسمز معکوس
تصفیه آب به وسیله سیستم اسمز معکوس در ۴۰ سال گذشته به عنوان گزینه اصلی مجتمع های شیرین سازی و نمک زدایی در سطح جهانی مطرح بوده اند. فناوری ساخت و تولید ممبران ارتقاء یافته و سبب افزایش حجم تولید و کاهش قابل توجه هزینه ها شده است. با وجود یکسان ماندن اساس فناوری اسمز معکوس در اکثر سیستم های تصفیه آب، تغییراتی نوین و خاص بر پایه کیفیت آب ورودی در سیستم اسمز معکوس پیاده سازی شده و توسعه یافته اند..
تصفیه آب لب شور و تصفیه آب دریا دو مورد ویژه این زمینه اند که نیازمند تنظیمات و تغییراتی خاص بر روی طراحی سیستم بوده اند. ریکاوری سیستم اسمز معکوس در بنیان وابسته به افزایش فشار اسمزی و گرفتگی ناشی از مواد ارگانیک در سیستم بوده و طراحی سیستم به صورت عمومی شامل پیش تصفیه شیمیایی و فیلتراسیون و یک مرحله اسمز معکوس است. با این وجود در صورت حضور موادی همچون “بور” در آب ورودی، سیستم تصفیه نیازمند طراحی پیشرفته تری می باشد.
سیستم های تصفیه آب لب شور با روش اسمز معکوس و ممبران عموما شامل دو مرحله اسمز معکوس به صورت سری می باشند و دو مورد اصلی آن جداسازی نمک و مدیریت تجمعات مواد جامد در سیستم تصفیه آب می باشد.
جداول و نمودارهای زیر جهت بررسی اثر پیشرفت فناوری در تصفیه آب با سیستم اسمز معکوس بر هزینه ها و انرژی مصرفی و همچنین مقایسه موارد مطروحه در نگهداری و هزینه های آن درج شده اند.
منبع:
Reverse osmosis desalination: Water sources, technology, and today’s challenges