مقایسه ای بین مزایا، معایب، میزان ریکاوری فناوری های ممبران- پایه، حرارت –پایه و فناوری های جایگزین نوین دیگر در تصفیه آب دریا و آب لب شور
تصفیه آب و نمک زدایی آب در سال های اخیر توسط فناوری های نوین متعددی که به تازگی توسعه یافته اند انجام می شود. برخی فناوری های خاص ممبران – پایه مانند ممبران های نانوکامپوزیتی و نمک زدایی مدار بسته پتانسیل کاهش مصرف انرژی را دارا بوده و تجاری شده اند. با وجود اینکه فناوری هایی مانند نانوتیوب خصوصیت هایی از قبیل مصرف انرژی کمینه و نفوذپذیری بالا را نشان می دهند، به دلیل عدم توجیه اقتصادی همچنان نیازمند مطالعات بیشتر در سطح کلان برای پایداری بیشتر به جهت اقتصادی شدن طرح خود دارند.
تصفیه آب با استفاده از تکنولوژی هایی مانند نانوتیوب به دلیل محدودیت های فشار اسمزی و ترمودینامیکی و مشخص نبودن امکان میزان کاهش مصرف انرژی به پایین تر از میزان مصرف تئوریک خود همچنان مورد تردید هستند. تصفیه آب ممبران – پایه بر اساس سیستم اسمز مستقیم نیز تنها زمانی می تواند به مصرف انرژی کمتر دست پیدا کند که یک منبع هدر رفت حرارت برای بازیابی انرژی موجود باشد..
شیرین سازی آب دریا یا آب لب شور و تصفیه فاضلاب با استفاده از فناوری همزمان اسمز مستقیم و معکوس در صورت در نظر گرفتن میزان آلودگی های آب ورودی به سیستم، پتانسیل بالایی برای اقتصادی بودن از خود نشان می دهد. فناوری های مرتبت با سلول های میکروبال نیازی به استفاده از منبع انرژی خارجی نداشته ولی بازدهی آنها برای پیاده سازی در مجتکع های تصفیه آب، مورد تردید است.
تصفیه آب به روش حرارت – پایه نیز صورت گرفته و برای نمونه در سیستم تقطیر ممبرانی که روشی نوین می باشد، در صورت امکان افزایش شار عملیاتی، امیدواری هایی برای شانس اقتصادی سازی دیده شده است. بین فناوری های جایگزین بررسی شده در این مطالعه می توان به فناوری تصفیه آب با روش تصفیه آب یون زدایی ظرفیت – پایه اشاره کرد که بالقوه می تواند از لحاظ انرژی، کم مصرف بوده ولی نیازمند کاربرد ترکیبی و همزمان با فناوری های دیگر برای کارکرد پایدار می باشد.
جداول زیر به مقایسه روش های مختلف و فناوری های جایگزین احتمالی در زمینه تصفیه آب پرداخته اند.
منبع:
Emerging desalination technologies for water treatment: A critical review